Menu
- Pamiętajmy klasyczne gry dla dzieci
- Pan ogórek i spółki – korniszony i sałatki
- Papierosy
- Perkusja i flet
Ostatnio dodane
Neoklasycyzm
Neoklasycyzm, jak sama nazwa wskazuje jest gatunkiem muzycznym, który czerpie inspiracje z epoki klasycystycznej. Oznacza to, iż sympatyzuje z wszelkimi klarownymi i prostymi metodami odtwórczymi. Neoklasycyzm wyróżnia się zwartością i pełnością kompozycji. Ucieka także od wszelkich uczuciowych i romantycznych wzorców. Bardzo często zdarza się, że neoklasycy odwołują się do przebrzmiałych form, takich jak barokowa fuga, czy renesansowa sonata. Do współczesnych przedstawicieli muzyki neoklasycystycznej zaliczamy przede wszystkim: Igor Strawiński, Bela Bartok, Paul Hindemith, Dymitr Szostakowicz, Sergiusz Prokofiew. Natomiast z polskich artystów możemy wymienić: Grażynę Bacewicz, Michała Spisaka, Witolda Lutosławskiego. Jednym z bardziej znanych dzieł Lutosławskiego jest I Symfonia, która niestety została zakazana przez władze socjalistyczne w Polsce i przez dugi czas nie można jej było wystawiać.
Neoklasycyzm ma swoje korzenie we Francji i Włoszech, dopiero później przeszedł do innych krajów, w tym do Polski. Oczywiście, lata największego rozwoju przypadają w Polsce na okres międzywojenny, w czasie wojny zupełnie odrzucono sztukę neoklasycystyczną, natomiast w okresie powojennym został on albo zakazany, albo nie przystawał do panującej sytuacji społecznej. Muzycy neoklasycystyczni całkowicie odseparowali się od twórczości współczesnej, jednocześnie, stanowiąc trwały jej element. Dopiero w latach 80. -90. Doszło do rewolucji w dziedzinie muzyki poważnej. Do tej pory jednak, słuchacze muzyki neoklasycystycznej są uznawani za snobów i trendsetterów. Oczywiście, opinia jest wielce rażąca i niesłuszna, nie każdy bowiem lubi twórczość rozrywkową, w szczególności, że ostatnimi czasy stoi ona na żałosnym wręcz poziomie.
Aby dokładniej zrozumieć, na czym polega piękno muzyki neoklasycystycznej trzeba być nie tylko uwrażliwionym na instrumentarium, ale także wiedzieć, jakie ma ona podłoże. Muzyka neoklasycystyczna jest swoistym przedłużeniem gatunku, stanowi niejako osnowę rzeczywistości. Z racji swojego unikalnego i klasycznego charakteru, musi być ona pozbawiona wszelkich nowoczesnych ozdobników. Nie oznacza to, że muzycy, absolutnie rezygnują z udogodnień. Bardzo często używają elektrofonów, albo interpretują nowoczesne motywy muzyczne, w sposób jak najbardziej zbliżony do motywów klasycznych. Bardzo popularne są dzisiaj koncerty smyczkowe, albo rozwiązania para operowe. Mam na myśli wszelkiego rodzaju musicale, które odwołują się do rozwiązań klasycznych. Niezwykle popularnym rozwiązaniem jest wiolonczela, albo flet poprzeczny. Powód jest oczywisty, instrumenty te , mają wręcz nieograniczoną skalę dźwięku, w związku z czym możemy modulować dźwięki dowolnej częstotliwości. Oczywiście, odchodzi się od rozwiązań awangardowych, które były niezwykle popularne, jeszcze w II połowie, XX wieku. Wszyscy artyści mieli swego rodzaju okresy przejściowe, które oczywiście nie trwały długo. Polecamy
-
Człowiek w naturalny dla siebie sposób cierpi na słabość do słodkości, nie wynika to tylko i wyłącz...
-
Zabawki są częścią dziecięcego świata. W sklepach mamy ich aż nadto. Różne wzory, kolory, formy, ro...
-
Muzyka klasyczna, to gatunek preferowany przez niewielką liczbę ludzi. Współczesna muzyka klasyczna...