Lubić siebie czyli jak się dowartościowywać
Czasami bywa tak że budzimy się, wstajemy z łóżka spoglądamy w lustro imamy spory problem z tym żeby się do siebie zwyczajnie uśmiechnąć. Przyczyn może być wiele, jeżeli są zewnętrzne to jedna kwestia inaczej rzecz się ma w przypadku gdy to niezadowolenie ma źródło wewnętrzne. Krótko mówiąc czasem jesteśmy z siebie niezadowoleni, mamy wątpliwości co do tego ile faktycznie jesteśmy warci. Wszystko to przyczynia się do tego że samopoczucie jest nie najlepsze. Zatem warto się przyłożyć by to zmienić. Uśmiechanie się do siebie jest sztuką która należy opanować. Chociażby dlatego że ludzie którzy są zadowolenie z siebie łatwiej osiągają cele. Jest to niejako system naczyń połączonych.
Jak zatem sprawić aby nasz twarz była ozdobiona uśmiechem a nie grymasem niezadowolenia?
To co możemy zrobić w bardzo prosty sposób to zacząć dzień od tego że właśnie przywitamy się z uśmiechem i powiemy sobie coś miłego. Mamy to zrobić przekonaniem takim które będzie słychać w głosie i widać w naszym odbiciu. Nie chodzi o to by wymamrotać jakąś formułkę i pozostać na tym samym poziomie tylko faktycznie zaczerpnąć powietrze do płuc i powiedzieć z pełną mocą to co akurat uznamy za najbardziej skuteczne w poprawianiu humoru.
Przestańmy wynajdywać powody dla których jesteśmy z siebie niezadowoleni. Zwykle czepiamy się jakiś nieistotnych do końca drobiazgów i z satysfakcją pielęgnujemy niezadowolenie z ich powodu. Jest to dzianie niczemu nie służące. Skoro mamy przykładowo pieprzyk na nosie to robienie z tego tytułu problemu i tragedii niczego nie zmieni. Zamiast martwić się taka ozdobą należy powiedzieć sobie że dzięki niej nos wygląda oryginalnie i jest jedyny w swoim rodzaju.
Nie wynajdujmy wymyślonych wad tylko eksponujmy nasze zalety, to jest bardzo istotny element budowania własnego samopoczucia. Jeżeli nie będziemy zauważać swoich silnych stron nikt inny za nas tego nie zrobi. Wszelkie komplementy nie poprawią nam nastroju a tylko zostaną uznane za próby pocieszania nie zaś szczere oceny.
Skoro już mamy taką potrzebę by się porównywać do innych pamiętajmy o tym by zauważać do kogo się porównujemy. Jeżeli jest to znany sportowiec a my trenujemy amatorsko w tej samej dziedzinie pamiętajmy o tym że podziwiany człowiek tez zaczynał od podobnego poziomu.
Nie bójmy się publicznie pochwalić że coś nam się udało zrobić samodzielnie, czy że poczyniliśmy na jakiś polu zdecydowane postępy ( sportowym artystycznym czy też zawodowym) Odejmowanie sobie nie niesie ze sobą żadnych pozytywnych konsekwencji. Jeżeli koniecznie będziemy chcieli się przedstawiać jako osoba której nic nie wychodzi będziemy tak postrzegani.
Lubmy siebie, zwyczajnie tak jak lubimy inne osoby. Nie róbmy rzeczy którymi chcielibyśmy się ukarać czy też tylko na pokaz. Działajmy tak by przekonać otoczenie że wiemy co lubimy a przede wszystkim że lubimy i akceptujemy zarówno nasze możliwości jak i też ograniczenia.
Trzymajmy się tych reguł i trenujmy wewnętrzny uśmiech a poziom akceptacji i poczucia wartości ustabilizuje się na właściwym poziomie.
Polecamy
-
Nowy dom to dla wielu osób spełnienie najskrytszych marzeń. Jednak posiadanie domu pociąga za sobą ...
Więcej
-
...
Więcej
-
Pediatrzy, ortopedzi jak i dietetycy biją na alarm. Nasze dzieci są otyłe. Za dużo jedzą wysokokalo...
Więcej
