Instrumenty dęte - domowe sposoby na biegunke mąka ziemniaczana

Instrumenty dęte

Instrumenty dęte wymagają niemałego wysiłku ze strony artystów. Jest to podyktowane wieloma względami, przede wszystkim musimy mieć sprawne i zdrowe płuca, gdyż w innym wypadku nie damy rady wykonywać kilkunastominutowych partii solowych. Do instrumentów dętych zaliczamy przede wszystkim: flet, klarnet, saksofon, fagot, fletnia pana, obój, fujarka, trąbka, tuba etc. Instrumenty dęte, jak żadne inne wymagają dużej wprawy ze strony muzyka. Musi on nie tylko odpowiednio modulować powietrze, przechodzące przez ustnik, ale także działać na instrument z odpowiednim ciśnieniem. Niestety, to nie zawsze wychodzi. Niektóre instrumenty muzyczne wymagają większej wprawy niż inne. Do takich zaliczamy między innymi flet poprzeczny, który jak żaden inny instrument wymaga od nas wielkiego zaangażowania, które może zostać odpłacone, niebywałą wręcz skalą dźwięku. Przez liczne otwory, wydostaje się powietrze, które w dowolny sposób może zostać modyfikowane przez muzyka. Instrumenty dęte dzielą się na kilka rodzajów, przede wszystkim instrumenty dęte blaszane, drewniane, stroikowe, wargowe i ustnikowe. Każdy wymaga od muzyka innego warsztatu i innych umiejętności, które pozwalają mu wydobywać dźwięk z instrumentu. Wszelkie instrumenty dęte, mogą zostać wykonane z różnorodnych materiałów, najpowszechniejszym jest jednak mosiądz, z którego wykonane są przede wszystkim trąbki i tuby. Z drewna, wykonane mogą być instrumenty mniej powszechne w użytkowaniu. Do takich zaliczamy flety, czy te poprzeczne czy klasyczne, oboje, fagoty, Fletnie. Oczywiście, nie jest to całe zestawienie, jednak na szersze opisy nie ma tutaj miejsca. Obój jest dętym instrumentem drewnianym, którego historia sięga już czasów starożytnych. Obój jest długim instrumentem zakończonym wyjściem w kształcie lejka. Na całej długości oboju, możemy zauważyć liczne wyloty, które są zamykane przez system klapek. Aby wydobyć dźwięk należy dmuchać przez ustnik. Oczywiście, musimy pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Mianowicie, wydobycie dźwięku jest uzależnione od natężenia dmuchania. Powinniśmy włożyć jak największą siłę przy jednoczesnym ograniczeniu wlotu powietrza. Ciśnienie powinno być wysokie. W dzisiejszych czasach, zastosowanie oboju, jest dosyć rzadko spotykane. Przede wszystkim wykorzystują go zespoły folkowe, które w swojej twórczości nawiązują od rozwiązań ludowych. Klasyczny obój, jak już wcześniej wspomniałam, sięga już tradycji antycznych. Ewoluował jednak przez wszystkie epoki. W czasach średniowiecznych, znany był jako szałamaja. Później, z szałamajki wykształciły się kolejne modele oboju, mianowicie: obój miłosny, rożek angielski, obój myśliwski. Współcześnie, rzadko powstają utwory na obój, do najsłynniejszych, zaliczamy: Alessandro Marcello – Koncert na obój, d-moll Benjamin Britten – 6 Metamorphoses, Witold Lutosławski- epitafium. Obój jest niestety dość niedocenianym instrumentem. Być może dlatego, iż nie należy do gamy instrumentów klasycznych. Rzadko kiedy można spotkać szkoły muzyczne, które oferują lekcje gry na oboju. Jeszcze w epoce romantyzmu, obój święcił triumfy, jednakże czasy nowoczesne wyparły go. Niestety, z wielką szkodą dla słuchaczy, gdyż twórczość oboistów, z pewnością wywołuje niezatarte wrażenie.

Polecamy